Rysy (język polski)
szczyt Rysów (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɨsɨ], AS: [rysy]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. najwyższy szczyt Polski; zob. też Rysy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik Rysy dopełniacz Rysów[1] celownik Rysom biernik Rysy narzędnik Rysami miejscownik Rysach wołacz Rysy - przykłady:
- (1.1) W tym roku postanowiliśmy wejść na Rysy.
- (1.1) O, a na tym zdjęciu jest nasz synek z Rysami w tle.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wejść na / zdobyć Rysy • na Rysach • pod Rysami
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) góra
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rysa ż
- czas. rysować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) najprawdopodobniej od żłobienia (pol. rysa) zbocza[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Meeraugspitze ż
- słowacki: (1.1) Rysy
- węgierski: (1.1) Tengerszem-csúcs
- źródła:
- ↑
Porada „Tychy i Rysy” w: Poradnia językowa PWN. - ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 212.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.