Prus (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mężczyzna z ludu bałtyckiego zamieszkującego w średniowieczu tereny między Pomorzem, Mazowszem, Litwą a Bałtykiem; zob. też Prusowie w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, forma fleksyjna
- (2.1) D. lp od: Prusy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Prus Prusowie dopełniacz Prusa Prusów celownik Prusowi Prusom biernik Prusa Prusów narzędnik Prusem Prusami miejscownik Prusie Prusach wołacz Prusie Prusowie - (2.1) zob. Prusy
- przykłady:
- (1.1) Wymiana i handel nie były więc Prusom obce. Tradycje kontaktów wymiennych sięgały u nich odległej przeszłości, gdy w pierwszych wiekach naszej ery trafiali tu w poszukiwaniu bursztynu kupcy rzymscy i markomańscy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Prusy nmos, Prusak m, Prusaczka ż, prusak m, pruski m
- przym. pruski, prusacki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) pruso
- źródła:
- ↑ Łucja Okulicz-Kozaryn, Życie codzienne Prusów i Jaćwięgów w wiekach średnich: (IX-XIII w.), s. 193, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983.
Prus (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.