Patrycja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [paˈtrɨʦ̑ʲja], AS: [patrycʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Patrycja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Patrycja Patrycje dopełniacz Patrycji Patrycji / przest. Patrycyj[1] celownik Patrycji Patrycjom biernik Patrycję Patrycje narzędnik Patrycją Patrycjami miejscownik Patrycji Patrycjach wołacz Patrycjo Patrycje - przykłady:
- (1.1) Patrycja jest moją siostrą, choć nie jesteśmy do siebie podobne.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Patrycja • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Patrycja • kobieta imieniem (o imieniu) Patrycja • święta / błogosławiona Patrycja • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Patrycja • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Patrycja • otrzymać / dostać / przybrać imię Patrycja • dzień imienin / imieniny Patrycji • na Patrycję (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. Patrycjowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. patricius → szlachetny, szlachetnie urodzony, ktoś należący do patrycjuszy
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Patricia
- czeski: (1.1) Patricie ż
- francuski: (1.1) Patricia ż
- hiszpański: (1.1) Patricia ż
- łotewski: (1.1) Patrīcija ż
- niemiecki: (1.1) Patricia ż
- rosyjski: (1.1) Патриция ż, Патрикия ż
- ukraiński: (1.1) Патрісія ż
- włoski: (1.1) Patrizia ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Patrycja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.