Fahne (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [faːnə] wymowa austriacka IPA: [ˈfaːnən]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chorągiew, flaga, sztandar

(1.2) przen. sztandar

(1.3) ornit. chorągiewka

(1.4) pot. pejor. odór alkoholu (zob. eine Fahne haben)

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Fahne	die Fahnen
dopełniacz	der Fahne	der Fahnen
celownik	der Fahne	den Fahnen
biernik	die Fahne	die Fahnen

przykłady:

(1.1) Nachdem der General in der Schlacht gefallen war, wurde die Fahne auf Halbmast gesetzt. → Po tym, jak generał zginął na polu bitwy, opuszczono flagę do połowy masztu.

(1.2) Man versucht das neue Auto unter der Fahne des Umweltschutzes zu verkaufen, aber ich glaube nicht an so edle Beweggründe seiner Hersteller. → Usiłuje się sprzedawać to nowe auto pod sztandarem ochrony środowiska, ale nie wierzę, by jego twórcy kierowali się tak szlachetnymi pobudkami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Fahnenflucht • Fahnenstange • Fahnenträger

synonimy:

(1.1) Flagge

(1.2) Banner

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fähnchen, Fähnlein

związki frazeologiczne:

die Fahne nach dem Wind hängen • die Fahne hochhalten • mit wehenden Fahnen • weiße Fahne • die Fahne einholen • die Fahnen streichen • mit fliegenden Fahnen untergehen • sich auf die Fahne schreiben

etymologia:

śwn. vane << swn. fano

uwagi:

źródła: