pole bitwy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpɔlɛ ˈbʲitfɨ], AS: [pole bʹitfy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- (1.1) miejsce, w którym odbyła/odbywa się bitwa, walka lub starcie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pole bitwy pola bitew dopełniacz pola bitwy pól bitew celownik polu bitwy polom bitew biernik pole bitwy pola bitew narzędnik polem bitwy polami bitew miejscownik polu bitwy polach bitew wołacz pole bitwy pola bitew - przykłady:
- (1.1) Dopóki będą istniały rzeźnie, będą istniały i pola bitew[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pole bitewne
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) battleground, battlefield
- arabski: (1.1) ساحة ż
- baskijski: (1.1) gudaleku, gudu zelai
- francuski: (1.1) champ de bataille m
- hiszpański: (1.1) campo de batalla m
- kataloński: (1.1) camp de batalla m
- nowogrecki: (1.1) πεδίο μάχης ż
- rosyjski: (1.1) поле битвы n
- sanskryt: (1.1) आयोधन
- ukraiński: (1.1) бойове поле, поле битви, бойовисько n
- węgierski: (1.1) csatatér
- wietnamski: (1.1) chiến trường
- włoski: (1.1) campo di battaglia m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.