Centrolew (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) hist. polit. koalicja partii centrowych i lewicowych w II Rzeczpospolitej zawiązana w 1929 roku w celu walki z obozem sanacji; zob. też Centrolew w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Centrolew dopełniacz Centrolewu celownik Centrolewowi biernik Centrolew narzędnik Centrolewem miejscownik Centrolewie wołacz Centrolewie - przykłady:
- (1.1) W latach 1930—1935 posłował z ramienia Centrolewu do Sejmu i pełnił tam funkcję sekretarza klubu parlamentarnego PSL, a następnie SL[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centrolewica ż, centrolewicowość ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. centrolewica
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Duraczyński, Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345: organizacja, personalia, polityka, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.