Burek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈburɛk], AS: [burek]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
- (1.1) zoonim, popularne imię dla psa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Burek Burki dopełniacz Burka Burków celownik Burkowi Burkom biernik Burka Burki narzędnik Burkiem Burkami miejscownik Burku Burkach wołacz Burku Burki - przykłady:
- (1.1) Brał ze sobą naszego Burka, wbijał kołek w ziemię i przywiązywał zwierzaka, żeby go pilnował przed handlarzami dusz[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wabić się Burek • przywołać Burka • nakarmić / napoić Burka • buda dla Burka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burek mzw/mrz, burość ż
- przym. burkowy, bury
- przysł. buro
- związki frazeologiczne:
- niejednemu psu na imię Burek
- etymologia:
- pol. bury + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Półbaśnie, Tadeusz Nowak, 1976 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.