przywołać (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɨˈvɔwaʨ̑], AS: [pšyvou̯ać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przywoływać)

(1.1) aspekt dokonany od: przywoływać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) - Jeszcze dwa poprosimy! - złośliwie przywołał kelnerkę Rubin[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wołać, przywoływać
rzecz. przywołanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przywoływać
źródła:
  1. Mariusz Sieniewicz, Czwarte niebo, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.