Brabancja (język polski)
godło Brabancji (1.1)
.svg.png.webp)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. kraina historyczna obejmująca część obecnej Belgii i Holandii, w średniowieczu tworzyła niezależne księstwo; zob. też Brabancja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Brabancja Brabancje dopełniacz Brabancji Brabancji / przest. Brabancyj celownik Brabancji Brabancjom biernik Brabancję Brabancje narzędnik Brabancją Brabancjami miejscownik Brabancji Brabancjach wołacz Brabancjo Brabancje - przykłady:
- (1.1) Koronki z Brabancji wymienione zostały w „Panu Tadeuszu”.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) duk / geografia / gubernator / historia / książę / mapa / zajęcie Brabancji • leżeć / znajdować się w Brabancji • mieszkać w Brabancji • Brabancja Flamandzka / Północna / Walońska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brabant mzw/mrz, Brabantczyk mos, Brabantka ż
- przym. brabancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.łac. Brabantia
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Brabant
- francuski: (1.1) Brabant m
- łaciński: (1.1) Brabantia ż
- niderlandzki: (1.1) Brabant
- niemiecki: (1.1) Brabant n
- włoski: (1.1) Brabante m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.