Bonawentura (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɔ̃navɛ̃nˈtura], AS: [bõnavẽntura], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Bonawentura (imię) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bonawentura Bonawenturowie dopełniacz Bonawentury Bonawenturów celownik Bonawenturze Bonawenturom biernik Bonawenturę Bonawenturów narzędnik Bonawenturą Bonawenturami miejscownik Bonawenturze Bonawenturach wołacz Bonawenturo Bonawenturowie depr. M. i W. lm: (te) Bonawentury - przykłady:
- (1.1) Przekazałeś Bonawenturze nasze życzenia?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Bonawentura • brat / kuzyn / wujek / dziadek Bonawentura • mężczyzna imieniem (o imieniu) Bonawentura • święty / błogosławiony Bonawentura • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bonawentura • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bonawentura • otrzymać / dostać / przybrać imię Bonawentura • dzień imienin / imieniny Bonawentury • na Bonawentury (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bonawenturianizm m
- przym. bonawenturiański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Bonaventura
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bonaventure
- czeski: (1.1) Bonaventura m
- francuski: (1.1) Bonaventure m
- galicyjski: (1.1) Boaventura m
- hiszpański: (1.1) Buenaventura m
- kataloński: (1.1) Bonaventura m
- litewski: (1.1) Bonaventūras m
- łaciński: (1.1) Bonaventura m
- niemiecki: (1.1) Bonaventura m
- portugalski: (1.1) Boaventura m
- rosyjski: (1.1) Бонавентура m
- słowacki: (1.1) Bonaventura m
- węgierski: (1.1) Bonaventura
- włoski: (1.1) Bonaventura m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.