风水 (język chiński standardowy)

风水 (1.1)

zapis:

uproszcz. 风水, trad. 風水

wymowa:

pinyin fēngshuǐ (feng1shui3); zhuyin ㄈㄥㄕㄨㄟˇ

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) filoz. odmiana geomancji, sztuka harmonizacji życia z otaczającym człowieka światem, osiągania równowagi z naturą zob. też feng shui w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) 中国人讲究顺风顺水，买房子是人生大事，一定看看好房屋风水。(zhōngguórén jiǎngjiù shùnfēng shùnshuǐ, mǎi fángzi shì rénshēng dàshì, yīdìng kànkàn hǎo fángwū fēngshuǐ) → Chińczycy zwracają uwagę (na to jak) wieje wiatr (i) płynie woda (lub: jak wokół nich przepływa energia wiatru i wody), zakup domu jest dla nich bardzo ważną sprawą, koniecznie szukają budynku o dobrym feng shui.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

• chiń. 风 + 水 → wiatr + woda (połączenie tego, co niewidzialne - wiatru, z tym, co nieuchwytne - wodą)
• źródłosłów dla pol. feng shui

uwagi:

źródła: