feng shui (język polski)
symbol feng shui (1.1)
- wymowa:
- (spolszczona) ‹feng szuj›
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- (1.1) filoz. w tradycyjnej filozofii chińskiej: odmiana geomancji, sztuka harmonizacji życia ze swoim otoczeniem, planowania w celu osiągnięcia zgodności ze środowiskiem naturalnym; zob. też feng shui w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Nazwę chińskiej sztuki geomancji, "feng shui", Polacy wymawiają jak "feng szuj", a tymczasem w chińskim "shui" zawiera tryftong [uei], a nie dyftong [ui] i tę sylabę powinno wymawiać się jak "szłej".
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- chiń. 风水 (fēng shuǐ)
- uwagi:
- (1.1) spotykana pisownia: fengshui
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.