גוי (jidysz)

(1.4) גוי

transliteracja:

YIVO: goy; polska: goj

wymowa:

IPA: /gɔj/; IPA: [ɡɔə̯]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) goj, nie-Żyd, nieżyd, innowierca

(1.2) pogard. Żyd nieznający tradycji, nieprzestrzegający nakazów religijnych

(1.3) Żyd, który zmienił wyznanie, meches, konwertyta, odstępca / odszczepieniec od wiary, (jeśli przeszedł na chrześcijaństwo) przechrzta, wychrzta^[1]

(1.4) kciuk^[1][2]

odmiana:

(1.1-4) lp גוי; lm גוייִם

przykłady:

(1.1) אַלע זײַנען דאָ, יונג און אַלט. ייִדן און ווײַבער און קינדער, גוייִם, טערקן, ציגײַנער.‏ → Wszyscy tu są, młodzi i starzy. Mężczyźni i kobiety, i dzieci, goje, Turcy, Cyganie^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ניט־ייִד, שייגעץ, שיקסע

(1.2) שייגעץ, שיקסע

(1.4) גראָבער פֿינגער

antonimy:

(1.1) ייִד

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. גויעץ, גוי־גמור

forma żeńska גויה, גויע, גויעטע

przym. גוייִש, גוייִשק

związki frazeologiczne:

etymologia:

hebr. גוי (goj)

uwagi:

źródła: