odszczepieniec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔṭʃʧ̑ɛˈpʲjɛ̇̃ɲɛʦ̑], AS: [oṭščepʹi ̯ė̃ńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto zerwał z jakąś tradycją, ideologią itp.
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odszczepieniec odszczepieńcy dopełniacz odszczepieńca odszczepieńców celownik odszczepieńcowi odszczepieńcom biernik odszczepieńca odszczepieńców narzędnik odszczepieńcem odszczepieńcami miejscownik odszczepieńcu odszczepieńcach wołacz odszczepieńcze / odszczepieńcu odszczepieńcy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odszczepieniec od wiary
- synonimy:
- (1.1) apostata, dysydent, nonkonformista, odstępca, zbłąkana owieczka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) renegat
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odszczepieństwo n
- przym. odszczepieńczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dissenter
- arabski: (1.1) منشق m, خارج m, مرتد m
- hiszpański: (1.1) renegado m, apóstata m
- jidysz: (1.1) (od judaizmu) גוי m (goj)
- nowogrecki: (1.1) αρνησίθρησκος m, εξωμότης m
- rosyjski: (1.1) отщепе́нец m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.