князь (język białoruski)
- transliteracja:
- knâzʹ
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) książę, kniaź
- (1.2) wysoki tytuł szlachecki
- odmiana:
- (1.1-2) D. князя C. -ю B. -я N. -ём Ms. аб -ю lm M. -і D. -ёў
- przykłady:
- (1.1) У пачатку пятнаццатага стагоддзя князь Вітаўт загадаў пабудаваць першы цагляны замак у Вільні. → Na początku piętnastego wieku książę Witold rozkazał wybudować pierwszy murowany zamek w Wilnie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Вялікі Князь Літоўскі • Полацкі князь
- synonimy:
- (1.1-2) герцаг
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. княства n, княжыч m, князёўна ż
- forma żeńska княгіня ż
- przym. княжацкі
- związki frazeologiczne:
- сей авёс у гразь, будзеш князь
- etymologia:
- prasł. *kъnędzь, od swn. kuning, od pragerm. *kuningaz
- zob. ksiądz
- uwagi:
- źródła:
князь (język rosyjski)
- transliteracja:
- knâzʹ
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
князь (język ukraiński)
- transliteracja:
- knâzʹ
- wymowa:
- князь zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) książę[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik князь кня́зі dopełniacz кня́зя кня́зів celownik кня́зеві, кня́зю кня́зям biernik кня́зя кня́зів narzędnik кня́зем кня́зями miejscownik на/у кня́зеві, кня́зю, кня́зі на/у кня́зях wołacz кня́зю кня́зі - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. князі́вство n
- forma żeńska княги́ня ż
- przym. кня́зів
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „князь” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 365.
- ↑
Hasło „князь” w: Словники України online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.