Люблін (język białoruski)
- transliteracja:
- Lûblìn
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
Люблін (język ukraiński)
- transliteracja:
- Lûblìn
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) geogr. Lublin[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) бу́ти у Лю́бліні → być w Lublinie • жи́ти у Лю́бліні → żyć w Lublinie • працюва́ти у Лю́бліні → pracować w Lublinie • народи́тися у Лю́бліні → urodzić się w Lublinie • поме́рти у Лю́бліні → umrzeć w Lublinie • осели́тися у Лю́бліні → osiedlić się w Lublinie • ї́хати до Лю́бліна → jechać do Lublina • переї́зд до Лю́бліна → przeprowadzka do Lublina • приї́хати з Лю́бліна → przyjechać z Lublina • бу́ти ро́дом з Лю́бліна → pochodzić z Lublina • бу́ти жи́телем Лю́бліна → być mieszkańcem Lublina • ста́ти жи́телькою Лю́бліна → stać się mieszkanką Lublina • доро́га у Лю́бліні → droga w Lublinie • ву́лиця у Лю́бліні → ulica w Lublinie • пло́ща у Лю́бліні → plac w Lublinie • кварти́ра у Лю́бліні → mieszkanie w Lublinie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. лю́блінський
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Лю́блін” w: Словник польсько-український українсько-польський, Видавництво Глорія, Kijów 2015, ISBN 978-617-536-161-0, s. 798.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.