παιδί (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [pe.ˈði]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziecko

(1.2) chłopak, młodzieniec

(1.3) pot. chłopiec, syn

(1.4) mały, mała, małe, dziecko

odmiana:

(1) N43: lp D. παιδιού; lm παιδιά, D. παιδιών

przykłady:

(1.1) Έχω πέντε παιδιά. → Mam pięcioro dzieci.

(1.2) Άντε παιδιά, πάμε. → Dawajcie, chłopaki, idziemy.

(1.3) Έχω δυο παιδιά κι ένα κορίτσι. → Mam dwóch chłopców i (jedną) córkę.

(1.4) Η γάτα θηλάζει τα παιδιά της. → Kotka karmi swoje małe.

składnia:

kolokacje:

(1.1) από παιδί → od małego, od dziecka

synonimy:

(1.1) τέκνο

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. παιδιακίζω, παιδιαρίζω

przym. παιδικός, παιδιακίσιος, παιδιακίστικος, παιδιάστικος, παιδιάτικος

rzecz. παιδάριο n, παιδεία ż, παίδευση ż, παιδικάτα n lm, παιδικότητα ż, παιδίατρος m/ż, παιδίσκη ż, παιδισμός m

zdrobn. παιδάκι n, παιδούλα ż

zgrub. παίδαρος m

przysł. παιδιόθεν

związki frazeologiczne:

παραμύθια για μικρά παιδιά → (bajeczki) dla grzecznych dzieci

etymologia:

gr. παιδίον

uwagi:

źródła: