żyrandol (język polski)

żyrandol (1.1)

żyrandol (1.1)

wymowa:

(1.1) lp żyrandol, IPA: [ʒɨˈrãndɔl], AS: [žyrãndol], zjawiska fonetyczne: nazal.; lm żyrandole

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ozdobna, najczęściej wieloramienna, lampa wisząca pod sufitem

(1.2) rodzaj rakiety świetlnej spuszczanej przez bombowce^[1]

(1.3) slang. samobójca^[2]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żyrandol	żyrandole
dopełniacz	żyrandola	żyrandoli
celownik	żyrandolowi	żyrandolom
biernik	żyrandol	żyrandole
narzędnik	żyrandolem	żyrandolami
miejscownik	żyrandolu	żyrandolach
wołacz	żyrandolu	żyrandole

przykłady:

(1.1) Ten żyrandol gotowy spaść nam na głowę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) flara

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. żyrandolowy

rzecz. żyrandolik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. girandole < wł. girandola < zdrobn. od wł. giranda → snop ognisty^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chandelier
• arabski: (1.1) ثريا
• białoruski: (1.1) люстра ż
• chorwacki: (1.1) luster m
• duński: (1.1) lysekrone w
• esperanto: (1.1) lustro
• francuski: (1.1) girandole ż
• hiszpański: (1.1) araña ż (de luces)
• jidysz: (1.1) הענגלײַכטער m (henglajchter), זשיראַנדאָל m (żirandol)
• kaszubski: (1.1) żirandol m
• niemiecki: (1.1) Kronleuchter m, Lüster m
• nowogrecki: (1.1) πολυέλαιος m, πολύφωτο n
• rosyjski: (1.1) люстра ż
• szwedzki: (1.1) ljuskrona w
• ukraiński: (1.1) жирандоль, абажур m
• węgierski: (1.1) csillár

źródła: