żleb (język polski)

żleb (1.1)
wymowa:
IPA: [ʒlɛp], AS: [žlep], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wcięcie w górskim stoku ze stromymi ścianami; zob. też żleb w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Musieliśmy uciekać ze żlebu, którym teraz płynęła wartko woda ze stopionego śniegu, zmieszana z popiołem i ziemią. (J. Żuławski Na srebrnym globie/Rękopisu część druga/Rozdział V)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od gw. słc. žleb[1]
rodzimym odpowiednikiem jest pol. żłób[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) couloir
  • rosyjski: (1.1) кулуар m
  • wilamowski: (1.1) grunt m
źródła:
  1. 1 2 Hasło „żleb” w: Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017, ISBN 978-83-7676-265-4, s. 236.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.