śmieciarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕmʲjɛ̇ʨ̑aʃ], AS: [śmʹi ̯ėćaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. pracownik zajmujący się bezpośrednio wywozem śmieci
- (1.2) pot. człowiek niechlujny
- (1.3) pot. ktoś gromadzący rzeczy niepotrzebne
- (1.4) pogard. osoba przeszukująca śmieci
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śmieciarz śmieciarze dopełniacz śmieciarza śmieciarzy celownik śmieciarzowi śmieciarzom biernik śmieciarza śmieciarzy narzędnik śmieciarzem śmieciarzami miejscownik śmieciarzu śmieciarzach wołacz śmieciarzu śmieciarze - przykłady:
- (1.1) Wczoraj rano śmieciarze obudzili pół kamienicy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zawód
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śmieciarka ż, śmieciara ż, śmieć m, śmietnisko n, śmieciówka ż, śmiecie n
- przym. śmieciarski, śmieciowy
- czas. śmiecić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dustman
- arabski: (1.1) زبال m
- baskijski: (1.1) zabor-biltzaile
- czeski: (1.1) popelář m
- duński: (1.1) skraldemand w
- francuski: (1.1) éboueur m
- hiszpański: (1.1) basurero m
- nowogrecki: (1.1) σκουπιδιάρης m
- rosyjski: (1.1) мусорщик m
- włoski: (1.1) spazzino m, spazzaturaio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.