ĝuo (esperanto)

morfologia:

ĝu•o

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozkosz, uciecha

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	ĝuo	ĝuoj
akuzativo	ĝuon	ĝuojn

przykłady:

(1.1) La naturo sin montras ĉi tie en sia tuta grandeco, ĉiu terpeco estas historia, la okuloj kaj pensoj havas ĝuon^[1]. → Przyroda pokazuje się tutaj w całej swojej wielkości, każdy skrawek ziemi jest historyczny, oczy i myśli mają rozkosz.

(1.1) Multaj el ili amasigas monon kaj virinojn kaj pasigas la vivon en ĝuoj^[2]. → Wielu z nich gromadzi pieniądze i kobiety i pędzi życie wśród uciech.

składnia:

kolokacje:

(1.1) spirita ĝuo → duchowa rozkosz

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ĝuado, ĝuego

czas. ĝui

przym. ĝua, gua

przysł. ĝue

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: