öre (język polski)
50 öre (1.1)
- wymowa:
- (spolszczona) ‹ere›, IPA: [ˈɛrɛ], AS: [ere]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ekon. moneta szwedzka, obecnie setna część korony; zob. też öre w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik öre öre dopełniacz öre öre celownik öre öre biernik öre öre narzędnik öre öre miejscownik öre öre wołacz öre öre - przykłady:
- (1.1) Za konsekrowanie ołtarza: jeden posiłek i dwanaście öre, jednak tylko ołtarz powinien być poświęcony. (Saga o Gotlandczykach)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: øre
- tłumaczenia:
- źródła:
öre (język szwedzki)
ett öre år 1873 (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ekon. öre
- odmiana:
- (1.1) ett öre, öret, ören, örena
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) femtioöring
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- inte ha ett öre • inte värd ett rött öre
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.