22 Pułk Artylerii
Ilustracja
Znak taktyczny malowany na pojazdach pułku
Historia
Państwo

 Polska

Tradycje
Święto

16 kwietnia[1]

Nadanie sztandaru

11 września 1960

Rodowód

22 pal

Kontynuacja

5 Lubuski Pułk Artylerii

Organizacja
Dyslokacja

Sulechów

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

4 Pomorska Dywizja Zmechanizowana

Rozlokowanie jednostek Dywizji

22 Pułk Artylerii (22 pa) – oddział Wojsk Rakietowych i Artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Historia pułku

W 1955 roku 22 pułk artylerii lekkiej przeformowano na 22 pułk artylerii[2]. Pułk wchodził w skład 4 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Jana Kilińskiego.

12 lutego 1960 roku Rada Państwa nadała pułkowi nowy sztandar ufundowany przez społeczeństwo ziemi lubuskiej[3]. Sztandar wręczył dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego – gen. dyw. Czesław Waryszak[3].

22 lipca 1966 roku pułk udekorowano „Odznaką Tysiąclecia”. 16 kwietnia 1967 roku po raz pierwszy w tym dniu obchodzono święto Pułku[3]. W tym dniu odsłonięto pomnik ku czci żołnierzy pułku poległych w II wojnie światowej.

W połowie 1989 roku pułk przeszedł w podporządkowanie 5 Dywizji Zmechanizowanej[3].

W 1993 roku[4] zmieniono nazwę jednostki na 5 pułk artylerii.

Struktura organizacyjna

  • dowództwo, sztab
  • bateria dowodzenia
    • plutony: rozpoznania, łączności, topograficzno-rachunkowy, rozpoznania dźwiękowego
  • 2 dywizjony haubic 122 mm
  • dywizjon haubic 152 mm
  • pluton przeciwlotniczy
  • kompanie: zaopatrzenia, remontowa, medyczna

Razem w pułku artylerii: 18 haubic 122 mm, 18 haubic 152 mm i 4 zestawy ZU-23-2.

Dowódcy pułku

  • ppłk Mieczysław Czubenko – od października 1957
  • ppłk Janusz Stępień – od listopada 1958
  • ppłk Edward Migaj – od lutego 1965
  • ppłk dypl. Antoni Skibiński – od października 1967
  • ppłk Łuczyk
  • ppłk Czerniawski
  • mjr dypl. Jan Gwóźdź (był w 1981)

Przypisy

  1. ↑ Rozkaz nr 07/MON z 4 maja 1967 roku.
  2. ↑ Rozkaz MON z 28 sierpnia 1955 roku.
  3. 1 2 3 4 Jan Krug. Wojska Rakietowe i Artyleria w historii Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9/2000. s. 86–89.
  4. ↑ Zarządzenie Szefa Sztabu Generalnego WP nr 15/Org z 4 czerwca 1993 roku.

Bibliografia

  • 4 Dywizja Piechoty – Zmechanizowana 1808–1994 : zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08377-0.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wyd. Trio: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Jan Krug. Wojska Rakietowe i Artyleria w historii Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9, s. 86–89, 2000. Warszawa. 
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.