38 Pułk Artylerii Lekkiej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

27 października 1944

Rozformowanie

1956

Tradycje
Nadanie sztandaru

1945

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Jan Kasjanow

Organizacja
Numer

JW 2941[1][2]

Dyslokacja

Koźle[3]

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

7 Łużycka Dywizja Piechoty[3]

76 mm armata dywizyjna wz. 1942
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

38 Pułk Artylerii Lekkiej (38 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i działania bojowe

Pułk sformowany został na podstawie rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 20 sierpnia 1944, w składzie 7 Łużyckiej Dywizji Piechoty (2 Armia WP). 27 października 1944 w Borkach koło Radzymina żołnierze pułku złożyli przysięgę[4]. Po zakończeniu formowania i szkolenia oddział wykonał daleki marsz przez Kutno do Gorzowa.

Pierwsze działania bojowe prowadził w związku z likwidacją zgrupowania wrocławskiego. Następnie wspierał natarcie 7 DP, w rezultacie którego opanowano Bremenhain, Lodenau, Fronkars, Rietschen. Najcięższe walki pułk toczył od 21 do 29 marca 1945, uczestnicząc w natarciu 7 DP na Budziszyn w celu umożliwienia wyjścia z okrążenia resztkom 5 DP. W pierwszych dniach maja brał udział w operacji praskiej, wspierając działania pułków piechoty. Szlak bojowy zakończył 9 maja 1945 pod Mielnikiem w Czechosłowacji.

Po zakończeniu działań wojennych oddział ulokowany został w garnizonie Koźle. 4 lipca 1945 jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez mieszkańców Koźla.

W 1956 oddział przeformowany został na etat nr 5/150 pułku artylerii haubic oraz przyjął tradycje i numer rozformowanego 37 Łużyckiego pułku artylerii lekkiej. Jego nowa nazwa brzmiała 37 Łużycki pułk artylerii haubic.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku

Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[6]

ogn. Antoni Pietraszewski

Skład etatowy

Razem w pułku:

żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)

sprzęt:

  • 76 mm armaty – 24
  • 122 mm haubice – 12
  • rusznice przeciwpancerne – 12
  • pistolety maszynowe – 419
  • samochody – 108
  • ciągniki – 24

Marsze i działania bojowe

Przekształcenia

38 pułk artylerii lekkiej (1944–1956) → 37 Łużycki pułk artylerii haubic (1956–) → 37 pułk artylerii → rozformowany 1989.

Przypisy

  1. ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
  2. ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. 1 2 Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  4. ↑ Ways 1967 ↓, s. 119.
  5. ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 251.
  6. ↑ Rzepski 1971 ↓, s. 344.

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
  • Stanisław Rzepski: 38 pułk artylerii lekkiej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1971.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.