Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1969 |
Rozformowanie |
1995 |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
33 Pułk Artylerii (33 pa) – oddział Wojsk Rakietowych i Artylerii ludowego Wojska Polskiego.
W kwietniu 1963 roku 33 Pułk Artylerii Haubic w garnizonie Żary został przeformowany w 32 Dywizjon Artylerii Haubic. W 1969 roku dywizjon został przeformowany w 33 Pułk Artylerii[1].
Pułk wchodził w skład 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej, a od 1990 roku - 11 Dywizji Zmechanizowanej.
W 1990 roku w strukturze organizacyjnej pułku został utworzony trzeci dywizjon. Pododdział ten został utworzony na bazie rozformowanego 43 Dywizjonu Artylerii Rakietowej.
W 1994 roku jednostka otrzymała imię patrona - gen. dyw. Stanisława Kopańskiego.
2 listopada 1995 roku jednostka została przemianowana na 11 Pułk Artylerii im. gen. dyw. Stanisława Kopańskiego, a w 2001 roku rozformowana.
Struktura organizacyjna
W latach 80. XX wieku, w skład 33 pa wchodziły następujące komórki organizacyjne i pododdziały:
- dowództwo, sztab
- bateria dowodzenia
- plutony: rozpoznania, łączności, topograficzno-rachunkowy, rozpoznania dźwiękowego
- dywizjon haubic 122 mm
- dywizjon haubic 152 mm
- pluton przeciwlotniczy
- kompanie: zaopatrzenia, remontowa, medyczna
Razem w pułku artylerii: 18 haubic 122 mm, 18 haubic 152 mm i 4 zestawy ZU-23-2.
Przypisy
- ↑ Jan Krug. Wojska Rakietowe i Artyleria w historii Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9/2000. s. 86-89.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Jan Krug. Wojska Rakietowe i Artyleria w historii Śląskiego Okręgu Wojskowego. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9, s. 86-89, 2000. Warszawa.