Škoda T 11
Ilustracja
Zabytkowy trolejbus Škoda T 11 nr 248 w brneńskim Muzeum Techniki
Dane ogólne
Producent

Škoda

Lata produkcji

1964–1967

Miejsce produkcji

Czechy Ostrov

Dane techniczne
Typy nadwozia

Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI

Liczba drzwi

3

Moc silników

120 kW

Długość

10 985 mm

Szerokość

2500 mm

Wysokość

2955 mm

Masa własna

8350 kg

Prędkość maksymalna

65 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

94

Liczba miejsc siedzących

23

Škoda T 11 – typ czechosłowackiego trolejbusu, który powstał w latach 60. XX wieku w ramach unifikacji pojazdów miejskiego transportu publicznego. Nadwozia wytwarzano w zakładach Karosa, a wyposażenie elektryczne produkowała firma Škoda Ostrov.

Konstrukcja

W pierwszej połowie lat 60. XX wieku pojawiły się pierwsze pomysły na unifikację pojazdów miejskiego transportu publicznego. W zakładach Karosa z Vysokiego Mýta prowadzono prace nad autobusem ŠM 11, na którego konstrukcji oparto później trolejbus T 11. W ramach unifikacji karoserie i podwozia dla autobusów i trolejbusów miały być wytwarzane w Vysokim Mýcie, natomiast wyposażenie elektryczne Škoda dla trolejbusów miało być produkowane i montowane w Ostrovie.

T 11 to dwuosiowy trolejbus o nadwoziu samonośnym. Boczne ściany nadwozia pokrywa stalowe poszycie, natomiast dach obłożony jest blachą aluminiową. Po prawej stronie trolejbusu umieszczono troje drzwi składanych (przednie trzyczęściowe, środkowe i tylne czteroczęściowe).

W trolejbusach T 11 zamontowano zmodernizowane wyposażenie elektryczne pochodzące ze Škody 9Tr[1]. Trolejbusy napędzane były jednym czterobiegunowym, szeregowym silnikiem o mocy 120 kW. Pojazdy wyposażono w hamulce pneumatyczne, elektrodynamiczne oraz ręczne postojowe.

Dostawy

Państwo Miasto/Zakład Lata dostaw Liczba Numery taborowe
 Czechosłowacja Bratysława 1967 3 226–228 [2]
Pilzno 1966–1970 4 214, 219, 220,
248		 [3]
Škoda Ostrov 1964 1 – [4]
Łączna liczba: 8

Škoda ŠM 11/WPK

Škoda ŠM 11/WPK był prototypowym trolejbusem zbudowanym w 1976 r. przy współpracy Politechniki Gdańskiej i gdyńskiego przewoźnika. Wyposażony był w sterowanie impulsowe (tyrystorowe). Pojazd powstał, podobnie jak trolejbusy T 11, w oparciu o nadwozie autobusu Karosa ŠM 11. Nadwozie to, pochodzące z wycofanego z eksploatacji autobusu, wyremontowano we własnym zakresie w Gdyni. Trolejbus otrzymał numer taborowy 52446 i jeszcze w tym samym roku został zaprezentowany podczas Krajowego Zjazdu Komunikacji Miejskiej w Gdańsku[5][6].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Československý Dopravák: Připomínka trolejbusů Škoda T11. cs-dopravak.cz, 2016-08-27. [dostęp 2018-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-27)]. (cz.).
  2. ↑ Škoda T 11. imhd.sk. [dostęp 2018-04-25]. (słow.).
  3. ↑ PMDP: trolejbusy Škoda T11/0. seznam-autobusu.cz. [dostęp 2018-04-25]. (cz.).
  4. ↑ Škoda Ostrov: trolejbusy Škoda T11. seznam-autobusu.cz. [dostęp 2018-04-25]. (cz.).
  5. ↑ Olgierd Wyszomirski, Katarzyna Hebel. 70 lat trolejbusów w Gdyni. „Autobusy”.
  6. ↑ Marcin Połom, Tadeusz Palmowski: Rozwój i funkcjonowanie komunikacji trolejbusowej w Gdyni. Pelplin: Wydawnictwo Bernardinum, 2009. ISBN 978-83-7380-776-1.

Bibliografia

  • Martin Harák: České trolejbusy: historie a současnost, typy, technika, provoz. Grada Publishing a.s., 2015. ISBN 80-247-5948-9.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.