Dziecko o niezwykłych zdolnościach

Do przedwczesnej dojrzałości może przyczyniać się też talent dziecka. Wielu pisarzy pokazuje dzieciństwo jako krainę wielkich możliwości, krainę wyobraźni, czarów i magii. W takim świecie żyje bohater Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, na znajomych ulicach czy w znajomym domu dostrzegający labirynt, a w zwyczajnym sklepie odczuwający zapach egzotycznych krajów. Wyobraźnia dziecka przetwarza rzeczy i sprawy zwyczajne w niezwykłe i wiąże je magiczną nicią (co łączy ojca i kondora?!). Podobny talent ma bohater-narrator prozy Pawła Huellego (Opowiadania na czas przeprowadzki, Weiser Dawidek). Niekiedy talenty dziecka są bardziej spektakularne (np. Oskar z Blaszanego bębenka Güntera Grassa powoduje siłą woli, że wokół pęka szkło, a Dawid z Weisera Dawidka... lewituje). Orcio z Nie-Boskiej komedii Krasińskiego jest tym, który wie więcej – niewidomym prorokiem. Jest, tak jak wymarzyła matka, poetą, ukochanym przez ojca dzieckiem. Talent Orcia okazuje się jednak nie tylko darem, ale i nieszczęściem, a miłość ojca przekleństwem. Zabrane przez ojca do Okopów św. Trójcy dziecko – maleńki poeta, ginie, nie poznawszy radości ani trudów życia. Także inne teksty kultury przedstawiają dzieci – muzyków, aktorów, artystów, którym odebrano dzieciństwo.