zbójnictwo (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) hist. proceder zbójniczy
- (1.2) rzad. ogół zbójników
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zbójnictwo zbójnictwa dopełniacz zbójnictwa zbójnictw celownik zbójnictwu zbójnictwom biernik zbójnictwo zbójnictwa narzędnik zbójnictwem zbójnictwami miejscownik zbójnictwie zbójnictwach wołacz zbójnictwo zbójnictwa - przykłady:
- (1.1) Kiedyś zaniecham zbójnictwa, a wtedy chciałbym jeździć własnym powozem i zasiadać w parlamencie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) trudnić się zbójnictwem
- synonimy:
- (1.1) daw. zbójnikowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zbójnicki mzw, zbójnickość ż, zbójniczek mos, zbójniczość ż, zbójnik mos, zbójnikowanie n
- czas. zbójnikować ndk.
- przym. zbójnicki, zbójniczy
- przysł. zbójnicko, zbójniczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zbójnik + -ctwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brigandage
- włoski: (1.1) brigantaggio m
- źródła:
- ↑ Arthur Howden Smith, Złoto z Porto Bello (tłum. Józef Birkenmajer, wyd. 1926)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.