zazębiać się (język polski)

tryby zazębiają się (1.1)
wymowa:
IPA: [zaˈzɛ̃mbʲjäʨ̑‿ɕɛ], AS: [zazmbʹi ̯äć‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.denazal.asynch. ę zestr. akc.i  j 
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) zachodzić na siebie tak, aby łączyć się i uzupełniać się zębatą krawędzią
(1.2) przen. o sprawach i pojęciach abstrakcyjnych: uzupełniać się i zachodzić na siebie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na drewnianym wale koła wodnego znajduje się koło zębate o średnicy dziewięć stóp, które zazębia się z kołem o średnicy trzy stopy (…)[1]
(1.2) Jak wynika z powyższego, walka polityczna zazębia się z walką ideologiczną, podobnie jak walka ekonomiczna zazębia się z walką polityczną.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) splatać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ząb m, zazębianie n, zazębienie n
czas. zazębić się dk.
przym. zębowy, zębaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. za + ząb
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Historia techniki i nauk technicznych, t. 4-6, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1963, s. 56
  2. Jakub Banaszkiewicz, Józef Grudzień Filozofia marksistowska. Podręcznik akademicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1970, s. 320
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.