zagardlenie (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) med. gwałtowne uduszenie na skutek przerwania dopływu powietrza przez ściśnięcia narządów szyi od zewnątrz; zob. też zagardlenie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zagardlenie zagardlenia dopełniacz zagardlenia zagardleń celownik zagardleniu zagardleniom biernik zagardlenie zagardlenia narzędnik zagardleniem zagardleniami miejscownik zagardleniu zagardleniach wołacz zagardlenie zagardlenia - przykłady:
- (1.1) Nie znaleziono śladu kuli ani bardzo specyficznych obrażeń, charakterystycznych dla uderzenia tępym narzędziem. Wyklucza to tzw. zagardlenie, które jest działaniem siłą, po którym zostaje ślad[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zagardlić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zagardlić + -enie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) strangulation
- źródła:
- ↑ Tomasz Szymborski, Prokuratorzy IPN z Katowic prześwietlą brytyjskie archiwa, „Dziennik Zachodni”, 2009-01-05, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.