zachodzić w głowę (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈxɔʥ̑iʥ̑ ˈv‿ɡwɔvɛ], AS: [zaχoʒ́iʒ́ v‿gu̯ove], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana (dk. brak)

(1.1) zastanawiać się nad czymś intensywnie

(1.2) snuć domysły

odmiana:

(1.1-2) zob. zachodzić; „w głowę” nieodm.

przykłady:

(1.1) Chadecy oburzają się i zachodzą w głowę, dlaczego taki numer wywinęli im akurat najbliżsi sojusznicy^[1].

składnia:

kolokacje:

(1) zachodzić w głowę czy / dlaczego / po co / w jakim celu

synonimy:

(1.1) dociekać, główkować, łamać sobie głowę, przemyśliwać, rozmyślać, rozpatrywać, roztrząsać

(1.2) domyślać się, przeczuwać, przypuszczać, spekulować, zgadywać

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) myśleć

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cudgel one's brain, rack one's brain

źródła: