dociekać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. dociec, docieknąć)

(1.1) podn. badając coś, starać się dotrzeć do sedna sprawy; dochodzić prawdy

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. dociec, docieknąć)

(2.1) ciekąc, dostawać się gdzieś
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) badać, odkrywać, poszukiwać, śledzić, wykrywać
(2.1) dopływać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dociekanie n
przym. dociekliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.