zaświecić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zaświecać)

(1.1) sprawić, że coś zacznie świecić lub palić się

(1.2) włączyć oświetlenie

(1.3) zacząć świecić

(1.4) błysnąć, rozświetlić się

czasownik zwrotny dokonany zaświecić się (ndk. świecić się)

(2.1) zacząć świecić

odmiana:

przykłady:

(1.1) Lucjuszu, zaświeć świece.

(1.2) Chyba zaświecę kinkiety, bo już robi się ciemnawo.

(1.3) O, gwiazdo betlejemska, zaświeć na mym niebie^[1].

(1.4) Meteor na nieboskłonie zaświecił jasnym blaskiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaświecenie n, światło n, świecidełko n, świetlik mzw/mrz

przym. światły, świetlany

czas. świecić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.2) allumer
• marathi: (2.1) उजाडणे
• słowacki: (1.1) zažať

źródła: