wypiec (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨpʲjɛʦ̑], AS: [vypʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wypiekać)

(1.1) piekąc, wytworzyć coś

(1.2) zużyć podczas pieczenia

(1.3) upiec do końca

(1.4) zniszczyć rozpalonym przedmiotem

czasownik zwrotny dokonany wypiec się (ndk. wypiekać się)

(2.1) zostać wypieczonym

odmiana:

przykłady:

(1.1) W odpowiedzi otrzymali do dyspozycji samochód z kierowcą, dotację w wysokości 7,5 mln st. złotych oraz 200 bochenków chleba pułtuskiego, specjalnie wypieczonych i zabezpieczonych na czas podróży^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piecyk mrz, pieczeń ż, piec mrz, wypiekanie n, wypieczenie n, wypiek mrz

czas. piec

przym. piekarski, pieczony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wypiekać

• rosyjski: (1.1) выпечь

źródła: