wotum nieufności (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvɔtũmʲ ˌɲɛwufˈnɔɕʨ̑i], AS: [votũmʹ ńeufnośći], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.epenteza ł zmięk. międzywyr.akc. pob.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) praw. adm. uchwała wyrażająca niezadowolenie z działań ministra, rządu, zarządu spółki etc.; zob. też wotum nieufności w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek rządu,
przykłady:
(1.1) Wczoraj Sejm udzielił wotum nieufności ministrowi gospodarki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) udzielić / nie udzielić wotum nieufności • wyrazić / udzielić / zgłosić wotum nieufności • głosować nad wotum nieufności • konstruktywne / pozytywne wotum nieufności • wniosek o wotum nieufności • wotum nieufności przyjęte / nie przyjęte • wotum nieufności dla (wobec) rządu / premiera / ministra / wiceministra / zarządu / prezesa / członka zarządu / przewodniczącegopoprzeć / nie poprzeć / przyjąć / nie przyjąć wotum nieufności • uchwalenie wotum nieufności
synonimy:
(1.1) odmówienie zaufania
antonimy:
(1.1) wotum zaufania
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.