wnuczkożonka (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) neol. młoda kobieta w związku ze znacznie starszym mężczyzną[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wnuczkożonka wnuczkożonki dopełniacz wnuczkożonki wnuczkożonek celownik wnuczkożonce wnuczkożonkom biernik wnuczkożonkę wnuczkożonki narzędnik wnuczkożonką wnuczkożonkami miejscownik wnuczkożonce wnuczkożonkach wołacz wnuczkożonko wnuczkożonki - przykłady:
- (1.1) Nie wypada nie zrobić wnuczkożonce dzidziusia, którego oboje zakochani noszą w nosidełku po trendy knajpach[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wnuczka + żonka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „wnuczkożonka” w: Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego. Najnowsze słownictwo polskie, red. Mirosław Bańko, Maciej Czeszewski, Jan Burzyński. - ↑ cyfroteka.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.