waćpan (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. zob. waszmość pan
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik waćpan waćpanowie dopełniacz waćpana waćpanów celownik waćpanu waćpanom biernik waćpana waćpanów narzędnik waćpanem waćpanami miejscownik waćpanie waćpanach wołacz waćpanie waćpanowie - przykłady:
- (1.1) Skoro pomyślę, jak całe rycerstwo wierzy i ufa waćpanu, zaprawdę spostrzegam ze zdumieniem, że jakowaś nadzieja wstępuje mi w serce[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. waćpanna ż, waćpaństwo mos
- forma żeńska waćpani ż
- przym. waćpanowy, waćpański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- skrócenie pol. waszmość pan
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: waszmość pan
- białoruski: (1.1) васпа́н m
- źródła:
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, 1888, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.