wędkować (język polski)

on wędkuje (1.1)
wymowa:
IPA: [vɛ̃ntˈkɔvaʨ̑], AS: [vẽntkovać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) łowić ryby przy pomocy wędki, głównie rekreacyjnie
(1.2) środ. przen. żebrać, naciągać naiwnych na pieniądze
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W każdy pierwszy weekend miesiąca, wędkuję z Piotrkiem nad Nysą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. węda ż, wędka ż, wędkarz m, wędkarka ż, wędkowanie n, wędkarstwo n, wędzisko n, nawęd m
czas. powędkować dk.
przym. wędkarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wędka + -ować
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.