wąsacz (język polski)
wąsacz (2.1) niebieski
- wymowa:
- IPA: [ˈvɔ̃w̃saʧ̑], AS: [võũ̯sač], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) zob. wąsacz niebieski, gatunek ryby
- (2.2) zob. wąsacz watermalski i wąsacz antwerpski, rasy kury domowej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wąsacz wąsacze dopełniacz wąsacza wąsaczy / rzad. wąsaczów[1] celownik wąsaczowi wąsaczom biernik wąsacza wąsaczy / rzad. wąsaczów narzędnik wąsaczem wąsaczami miejscownik wąsaczu wąsaczach wołacz wąsaczu wąsacze - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wąsacz wąsacze dopełniacz wąsacza wąsaczy celownik wąsaczowi wąsaczom biernik wąsacza wąsacze narzędnik wąsaczem wąsaczami miejscownik wąsaczu wąsaczach wołacz wąsaczu wąsacze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wąsal
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wąsięta nmos, wąs m, wąsik m, wąsal m, wąsatka ż
- przym. wąsaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. wąs + -acz
- (2.1-2) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „wąsacz” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1282.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.