utopiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) lud. mit. słow. demon wodny[1]; zob. też utopiec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik utopiec utopce dopełniacz utopca utopców celownik utopcowi utopcom biernik utopca utopców narzędnik utopcem utopcami miejscownik utopcu utopcach wołacz utopcu utopce - przykłady:
- (1.1) Wiara w utopce była na tyle mocno zakorzeniona, iż swój oddźwięk znalazła w folklorze chrześcijańskim.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) utopek, utopel, utoplec, utopnik, utoplaszek, utopluszek, besterman, czarny chłopek, czarny chopek, hasterman, jaroszek, łutopiec, waserman, wasermon, wasermun, rarek, topielec; gw. (Górny Śląsk) utopek, utoplec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. topielica ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- wilamowski: (1.1) utopiec m
- źródła:
- ↑ Barbara i Adam Podgórscy, Wielka księga demonów polskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2018, ISBN 978-83-7649-153-0.
- ↑ z Wikipedii
utopiec (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.