usypiać (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈsɨpʲjäʨ̑], AS: [usypʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uśpić)

(1.1) powodować, że ktoś zasypia
(1.2) zasypiać, zapadać w sen
(1.3) wet. przeprowadzać eutanazję zwierzęcia poprzez podanie mu odpowiedniego środka
(1.4) med. poddawać narkozie
(1.5) książk. osłabiać, tłumić, pozbawiać coś siły
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Zjedliśmy po kawałku czekolady, wypalili po papierosie i znowu usypiamy[1].
składnia:
kolokacje:
(1.5) usypiać czyjąś czujność
synonimy:
(1.2) książk. pogrążać się we śnie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. usypianie n, uśpienie n
czas. spać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.