unieruchomienie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) doprowadzenie do braku możliwości ruchu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik unieruchomienie unieruchomienia dopełniacz unieruchomienia unieruchomień celownik unieruchomieniu unieruchomieniom biernik unieruchomienie unieruchomienia narzędnik unieruchomieniem unieruchomieniami miejscownik unieruchomieniu unieruchomieniach wołacz unieruchomienie unieruchomienia - przykłady:
- (1.1) Kiedy dotknie jej np. nicień, komórki pętli bardzo szybko pęcznieją, zwiększając swoją objętość do wewnątrz, co powoduje unieruchomienie nicienia[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. unieruchamianie n
- czas. unieruchamiać ndk., unieruchomić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. unieruchomić + -enie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.