uj (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [uj], AS: [ui ̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) st.pol. brat matki, wuj[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ujec[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wuj
- źródła:
uj (esperanto (morfem))
- wymowa:
-
- znaczenia:
morfem przyrostkowy
- (1.1) zawierający, noszący (tj. przedmiot, w którym się coś przechowuje, roślina, która wydaje owoc, lub kraj, względem zaludniających go mieszkańców)
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) cigaro — cigarujo → cygaro — cygarnica
- (1.1) pomo — pomujo → jabłko — jabłoń
- (1.1) Turko — Turkujo → Turek — Turcja
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. ujo
- czas. enujigi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 1.
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.