ubikacja kucana (język polski)
ubikacja kucana (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌubʲiˈkaʦ̑ʲja kuˈʦ̑ãna], AS: [ubʹikacʹi ̯a kucãna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) rodzaj ubikacji, w której brak muszli i wymagającej korzystania w pozycji kucznej; zob. też ubikacja kucana w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ubikacja kucana ubikacje kucane dopełniacz ubikacji kucanej ubikacji kucanych celownik ubikacji kucanej ubikacjom kucanym biernik ubikację kucaną ubikacje kucane narzędnik ubikacją kucaną ubikacjami kucanymi miejscownik ubikacji kucanej ubikacjach kucanych wołacz ubikacjo kucana ubikacje kucane - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ubikacja narciarska, ubikacja turecka, ubikacja arabska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) squat, squat toilet
- chorwacki: (1.1) čučavac
- fiński: (1.1) kyykkykäymälä
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.