ubóstwiać (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈbustfʲjäʨ̑], AS: [ubustfʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.i  j ,
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) czcić, wielbić, uwielbiać, otaczać zachwytem
(1.2) nadawać obiektom lub zjawiskom cechy boskie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Ubóstwiam panią, kiedy pani mówi, ale ubóstwiam panią jeszcze bardziej, kiedy pani mówi szeptem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uwielbiać, adorować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przebóstwienie n, bogini ż, bóg mos, ubóstwianie n, bóstwo
przym. boski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sławomir Mrożek, Teatr 4 (Rzeźnia 1973, Drugie danie 1968, Vatzlav 1970, Dom na granicy 1967, Testarium 1967), 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.