tremo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtrɛ̃mɔ], AS: [trẽmo], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) mebl. wysokie, wolno stojące lustro w ozdobnych ramach połączone z konsolką lub z szufladkowym stolikiem[1][2]
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) W. lp od: trema
- odmiana:
- (1.1) lub nieodm.[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tremo trema dopełniacz trema trem celownik tremu tremom biernik tremo trema narzędnik tremem tremami miejscownik tremie[1][3] tremach wołacz tremo trema przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tremo tremo dopełniacz tremo tremo celownik tremo tremo biernik tremo tremo narzędnik tremo tremo miejscownik tremo tremo wołacz tremo tremo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) lustro stojące
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. trumeau[1] → lustro w nadstawie kominka[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: trema
- źródła:
- 1 2 3 4 Hasło „tremo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 282.
- ↑ Hasło „tremo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1983, ISBN 83-214-0332-8, s. 889.
tremo (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) drżenie, dygotanie
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo tremo tremoj akuzativo tremon tremojn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. tremi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
tremo (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈtɾe.mo]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od tremar
- (1.2) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od tremer
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
tremo (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) drżeć
- odmiana:
- (1.1) trem|o, ~ere, ~ui (koniugacja III)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.