torbacze (język polski)

przedstawiciel torbaczy (1.1)

wymowa:

IPA: [tɔrˈbat͡ʃɛ]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. zool. Marsupialia Illiger^[1], nadrząd ssaków z podgromady żyworodnych; zob. też torbacze w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	torbacze
dopełniacz	torbaczy
celownik	torbaczom
biernik	torbacze
narzędnik	torbaczami
miejscownik	torbaczach
wołacz	torbacze

przykłady:

(1.1) Współcześnie żyjące torbacze występują głównie w krainie australijskiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. workowce

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) akrobatka, bandik, chutliwiec, czarnogon, diabeł, długonos, drzewiak, drzewnica, dydelf, dydelfik, dziuplówka, filander, filanderek, glironia, górołaz, grubogonik, jamraj, jamrajek, japok, kaluta, kangur, kangurnik, kanguroszczur, kanguroszczurek, kanguroszczurnik, kangurowiec, kangurzak, kitanka, koala, kowari, kretowór, krótkonos, kultar, kuoka, kusanka, kuskus, kuskusek, kuskusiec, leworek, lotopałanik, mikrooposik, monodelf, mrówkożer, mulgara, myszołaz, myszołazek, myszoopos, myszowór, nibypałanka, niełaz, niełazik, nocołazik, oposek, oposik, oposowiec, oposulek, opośniczek, opośnik, ostronóg, pademelon, palcownik, pałanka, pałaneczka, pazurogon, pręgoopos, pseudopałanka, rozbójnik, ryjkołaz, ryjowniczka, seramczyk, skalniak, skałopałanka, skrytek, sorkołaz, stokołaz, szczurołaz, tłustogonek, torbik, torbokolec, torboszczur, torebnik, walabia, wełnoopos, wielkouch, wilkowór, wolatucha, wolatuszka, wombat, wombatowiec, wydrówka, zbójek, zbójnik

wyrazy pokrewne:

rzecz. torba ż, torbacz mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. torbacz + -e

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) marsupiales m lm
• nowogrecki: (1.1) μαρσιποφόρα n lm

źródła: