temperamentum (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) należyty stosunek składników mieszaniny
- (1.2) właściwa miara
- (1.3) umiar
- (1.4) temperament
- odmiana:
- (1) temperament|um, ~i (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik temperamentum temperamenta dopełniacz temperamentī temperamentōrum celownik temperamentō temperamentīs biernik temperamentum temperamenta ablatyw temperamentō temperamentīs wołacz temperamentum temperamenta - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) temperatio
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. tempero
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. tempero + -mentum; źródłosłów dla ang. temperament, franc. tempérament, hiszp. temperamento, pol. temperament, wł. temperamento
- uwagi:
- źródła:
temperamentum (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) temperament
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) vérmérséklet
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. temperamentumos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.