tembr (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. jakość brzmienia dźwięku lub głosu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mogę śpiewać wieczorem. Nie wpłynie to na tembr głosu[1].
składnia:
(1.1) tembr + D.
kolokacje:
(1.1) niski / wysoki / kobiecy / męski tembr • tembr głosu / instrumentu
synonimy:
(1.1) barwa, ton, zabarwienie; rzad. timbre
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) brzmienie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. timbre mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. timbre
uwagi:
(1.1) zwykle w lm
tłumaczenia:
źródła:
  1. Karol May: Błękitno-purpurowy Matuzalem (wyd. 1927)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.