telefon komórkowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tɛˈlɛfɔ̃ŋ ˌkɔ̃murˈkɔvɨ], AS: [telefõŋ kõmurkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- międzywyr.• akc. pob.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) telekom. przenośny telefon komunikujący się z siecią przy użyciu fal radiowych; zob. też telefon komórkowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik telefon komórkowy telefony komórkowe dopełniacz telefonu komórkowego telefonów komórkowych celownik telefonowi komórkowemu telefonom komórkowym biernik telefon komórkowy telefony komórkowe narzędnik telefonem komórkowym telefonami komórkowymi miejscownik telefonie komórkowym telefonach komórkowych wołacz telefonie komórkowy telefony komórkowe - przykłady:
- (1.1) W prezencie bożonarodzeniowym Natalia dostała od rodziców upragniony telefon komórkowy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) telefon komórkowy na kartę / na abonament
- synonimy:
- (1.1) pot. komórka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: telefon bezprzewodowy
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cell phone, mobile phone
- arabski: (1.1) هاتف نقال, هاتف محمول
- baskijski: (1.1) telefono mugikor, mugikor
- białoruski: (1.1) мабільны тэлефон m
- bułgarski: (1.1) мобилен телефон m
- chiński standardowy: (1.1) 手机 (shǒujī)
- chorwacki: (1.1) mobitel m, mobilni telefon
- czeski: (1.1) mobilní telefon m
- duński: (1.1) mobiltelefon w
- esperanto: (1.1) poŝtelefono, ĉeltelefono
- fiński: (1.1) kännykkä, matkapuhelin
- francuski: (1.1) (téléphone) portable m
- hiszpański: (1.1) teléfono móvil m, móvil m
- islandzki: (1.1) farsími m, gemsi m
- jidysz: (1.1) מאָביל־טעלעפֿאָן m (mobil-telefon)
- kaszubski: (1.1) mòbilka ż, szôłertelefón m
- koreański: (1.1) 휴대 전화 (hyudae chŏnhwa)
- litewski: (1.1) mobilusis telefonas m
- niemiecki: (1.1) Handy n, Mobiltelefon n, szwajc. niem. Natel n
- norweski (bokmål): (1.1) mobiltelefon m
- nowogrecki: (1.1) κινητό τηλέφωνο n, κινητό n
- perski: (1.1) تلفن همراه
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) , ,
- rosyjski: (1.1) моби́льный телефо́н m, со́товый телефо́н m
- słoweński: (1.1) mobilni telefon
- suahili: (1.1) simu ya mkononi
- szwedzki: (1.1) mobiltelefon w, mobil w
- turecki: (1.1) cep telefonu
- ukraiński: (1.1) мобільний телефон m, стільниковий телефон m
- węgierski: (1.1) mobiltelefon
- wilamowski: (1.1) kammela n
- włoski: (1.1) cellulare m, telefonino m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.